Og enn sitja þau

Íslensk stjórnvöld virðast ekki treysta sér til þess að lögsækja bresku stjórnina eftir beitingu hryðjuverkalaganna gagnvart íslensku bönkunum. Málið er þæft. Það er hummað. Það er bent. Í austur og vestur?… Nei, hinir eiga að gera það, nei, þetta er ekki í mínum verkahring?…?

Ó svo kunnuglegt! Vífilengjur og hik. Afdráttarlausar yfirlýsingar sem enginn hugur fylgir máli. Þvermóðskuleg afneitun á því augljósa. Meðferð upplýsinga sem markast algerlega af einkahagsmunum þess sem býr yfir þeim. Djúpstæð pólitísk kreppa.

Sjálfur Kreppir Seiðkarl, Davíð Oddsson, segist vita hvers vegna Gordon Brown skellti hryðjuverkalögum á Íslendinga og réðst inn í Kaupþing - en hann ætlar ekki segja frá því fyrr en það hentar honum, ekki okkur, þjóðinni hans sem svo margt hefur gefið honum. Aðstoðarmaður Davíðs, sem nú situr í forsætisráðherrastól, svarar með vífilengjum og axlayppingum. En í huga ringlaðra þegna þessa volaða lands tekur að uppteiknast ákveðið mynstur:Íslensk stjórnvöld ætla ekki að lögsækja; Davíð segist vita eitthvað óþægilegt sem firri hann sök eftir Kastljósblaðrið; Gordon Brown nefnir háar fjárhæðir sem streymt hafi úr breskum útibúum íslensku bankanna til Íslands sem höfuð-ástæðu hinna harkalegu aðgerða en íslenskir ráðamenn svara - hvernig? - jú einmitt, með vífilengjum og axlayppingum.

Eitthvað gerðist. En við fáum ekki að vita hvað fyrr en árið 5308 vegna þess að upplýsingar eru hér á landi vopn í valdasukki. Við vitum ósköp fátt annað en hið augljósa: Svindlararnir svindluðu. Þeir störfuðu enda á reglugerða-berangri reiðareksstefnunnar sem Davíð og aðstoðarmaðurinn innleiddu hér - höguðu sér eins og siðlausir frekjudallar við fagnaðarlæti stjórnvalda sem létu meðal annars skólastjóra HR gera fræga skýrslu um eðli Íslendinga þar sem villingunum var hreinlega hrósað fyrir "agaleysi". Fjárhæðirnar erum við löngu hætt að skynja. Fimm hundruð milljarðar. Trillhundruð skrilljarðar. Skrilljón grilljón þrilljarðar. Þetta var víst ekki einu sinni til - þannig lagað.

Eina tölu skulum við samt muna: Tvöhundruð milljónir punda. Það var upphæðin sem Íslendingar neituðu að reiða fram og hefði orðið til þess að Icesave-reikningarnir - íslenska ráðdeildin - hefðu farið undir ábyrgð Breta. Það stóð sem sé aldrei til að borga neitt. Fyrir vikið þurfum við að borga allt.Og enn sitja þau sem lögðu á þessi snilldarlegu ráð. Og enn leggja þau á ný þjóðráð sem kannski verður sagt frá árið 3085.

Algerlega ósnortnir

Ég get ekki að því gert: ég dáist stundum að Geir Haarde og Árna Mathiesen og Jónasi Fr. Jónssyni yfirmanni Fjármálaeftirlitsleysisins, þegar þeir eru í fjölmiðlum að benda í austur og benda í vestur, benda á þann stað sem á svari er frestur (ég dáist ekki jafn mikið að ráðherrum Samfylkingarinnar - er of gáttaður á þeim?…) En maður sem sé hreinlega dáist að því hversu algerlega ósnortnir þessir menn virðast af kröfum um að þeir taki á sig ábyrgð sem fylgir vegsemd þeirra; hversu fyrirmunað þeim er að skilja hefðbundnar vestrænar lýðræðishugmyndir um ábyrgð - skilja að fólk vill hreint borð, hreint kerfi, hreina stjórn og að ef ráðamenn létu bara svo lítið að stíga niður af hátignarstallinum - og mega m.a.s. segja alveg fá eftirlaun (að vísu bara eins og venjulegt fólk en ekki eftir ósómanum) - að ef þeir hefðu bara manndóm í sér til afsagnar og ábyrgðar þá erum við örugglega tilbúin að leggja mikið á okkur öll til að endurreisa þjóðfélag og orðspor þjóðarinnar. Því hér býr frábært fólk en ekki gráðugt pakk og það er hægt að fylkja okkur saman - en bara ekki núverandi ráðamenn.

Þjóðarvilji-póðarvilji...

Sem sitja samt enn.

Ríkisstjórnin hefur ekki umboð þjóðarinnar en virðist hundsama. Raunverulegt alþingi hefur ekki starfað hér á landi síðan einhvern tímann fyrir Krist. Getur hugsast að skeytingarleysi ráðamanna um vilja þjóðarinnar ("Þjóðviljinn ha ha ha") sé vegna þess að þeir hafi í raun og veru aldrei þurft að sækja til okkar raunverulegt umboð? Við mættum á kjörstað. Á fjögurra ára fresti settum við okkar x - en hvar svo sem við merktum vorum við að leggja blessun okkar yfir völd Davíðs Oddssonar, umsvif Finns Ingólfssonar, ranglæti kvótakerfisins, eyðingarstefnu Landsvirkjunar, viðskiptalega blóðskömm bankavillinganna, blygðunarlausa hyglunarhyggju skólabræðranna, yfirdrottnun verktakanna - yfir klæki og brask, svik og spillingu; með atkvæði okkar vorum við að leggja blessun okkar óafvitandi yfir það fyrirkomulag sem leiddi hrun og smán yfir þessa frábæru þjóð. Eins og Bítlarnir sögðu: Boy, you're gonna carry that Weight...

Og enn sitja þau.