Sonurinn enn að jafna sig á handtöku föður

Fyrrverandi yfirmaður verðbréfamiðlunar Landsbankans segir son sinn enn vera að jafna sig á því þegar hann horfði á föður sinn handtekinn í harkalegum aðgerðum sérstaks saksóknara vegna rannsóknar á Imon-málinu. Hann telur hörku í húsleit og handtöku algjörlega þarflausa enda hafi þetta verið tveimur og hálfu ári eftir að viðskiptin sem ákært var fyrir áttu sér stað.

Hinn 3. október 2008, þremur dögum fyrir bankahrunið, seldi Landsbankinn bréf í sjálfum sér með 5 milljarða króna láni til félagsins Imon ehf. sem var í eigu Magnúsar Ármann. Málið var rannsakað af sérstökum saksóknara og Magnús hreinsaður af öllum sakargiftum.

Þennan sama dag veitti bankinn 3,8 milljarða króna lán til félagsins Azalea Resources sem var í eigu Ari Salmivouri, finnsks viðskiptafélaga Björgólfs Thors Björgólfssonar, oft nefndur Ari finnski.

Þrjú voru hins vegar ákærð fyrir markaðsmisnotkun vegna þessara viðskipta. Sigurjón Þ. Árnason bankastjóri og Elín Sigfúsdóttir og Steinþór Gunnarsson sem voru bæði í framkvæmdastjórn bankans. Þau Sigurjón og Elín fyrir umboðssvik með því að hafa farið út fyrir umboð sitt í bankanum með láninu og valdið bankanum fjártjóni vegna þeirra og öll þrjú fyrir markaðsmisnotkun með því að kynna kaup Ímons á hlutabréfum í bankanum sem raunveruleg viðskipti, þegar þau hafi í raun ekki verið annað en sýndarviðskipti.

Ákæran var gefin út 15. mars í fyrra. Fjóru og hálfu ári eftir að viðskiptin áttu sér stað.

Í ákærunni segir að viðskiptin hafi gefið eftirspurn eftir bréfum Landsbankans ranglega og misvísandi til kynna, hafi falið í sér blekkingu og sýndarmennsku en með tilkynningu til Kauphallar hafi verið látið líta svo út að fjárfestir hefði lagt fé til kaupa á bréfunum þrátt fyrir að ekki hefði verið gengið frá fjármögnun vegna þeirra.

Tilkynnti Kauphöll sem miðlari

Í greinargerð Steinþórs Gunnarssonar, sem fréttastofan hefur undir höndum, er rakið að eina hlutverk Steinþórs í þessum viðskiptum hafi verið að tilkynna þau til Kauphallar sem miðlari en hann var yfir verðbréfamiðlun bankans á þessum tíma.

Í greinargerðinni segir að Steinþór hafi engar upplýsingar haft um hvort eða hvernig viðskipti þau sem ákært er fyrir voru fjármögnuð, en í henni segir:

„Ákærði hafði engar upplýsingar um hvort eða hvernig viðskipti þau sem ákært er fyrir og sem hann miðlaði voru á þeim tíma fjármögnuð. Ákærða var beinlínis óheimilt að afla þeirra upplýsinga.“

„Það hvort viðskiptin voru fjármögnuð að fullu eða hvort bankinn lánaði 100% fyrir viðskiptunum eða hvort frekari tryggingar væru veittar en í bréfunum sjálfum var ákærða óviðkomandi og ókunnugt um.“

Ekkert svigrúm til að forða syni ákærða frá áfalli

Í greinargerðinni er lýsing á því þegar Steinþór var handtekinn af lögreglumönnum frá embætti sérstaks saksóknara, en þar segir:

„Að morgni dags heilum tveimur árum og á fjórða mánuð frá hinum meintu brotum og einu og hálfu ári eftir fyrri og ítarlega skýrslutöku ákærða, þegar ákærði var nýbúinn að aka sonum sínum í skólann kom flokkur manna á vegum embættisins, handtók ákærða fyrir utan heimili hans og gerði húsleit hjá honum. Þeir þeir kröfðust inngöngu voru þar fyrir eiginkona ákærða og yngsti sonur. Ekkert svigrúm var gefið til að forða syni ákærða frá því mikla áfalli sem þessi uppákoma var og sem hefur haft alvarleg áhrif á hans sálarlíf og hann er enn þann daginn í dag að bíta úr nálinni með.“

Eins og áður segir er upplýst í málinu að Landsbankinn lánaði að fullu fyrir þessum hlutabréfaviðskiptum, bæði Imon ehf. og Azalea Resources. Það sem hefur hins vegar ekki komið fram áður er að áður en Landsbankinn lánaði Azalea Resources í eigu áðurnefnds Ari Salmivouri hafði Landsbankinn í Lúxemborg hafnað að veita lán fyrir viðskiptunum. Það mun hafa verið vegna andstöðu Fjármálaeftirlitsins í Lúxemborg en ekki vegna þess að starfsmenn bankans í Lúxemborg töldu lánveitinguna óhagstæða bankanum.

Í einkaviðtali okkar á Stöð 2 við Sigurjón Þ. Árnason hinn 20. mars í fyrra lýsti hann ákærunni sem miklum vonbrigðum. Aðalmeðferð í málinu hefst í fyrramálið í Héraðsdómi Reykjavíkur.