Manstu fyrsta starfið? Ásta Kristín Guðmundsdóttir og Anna Sigríður Hafliðadóttir skrifa 17. apríl 2022 08:00 Þú manst líklega vel eftir þinni fyrstu vinnu og þeim fjölbreyttu tilfinningum sem henni fylgdi. Í bleiklituðum baksýnisspegli ungdómsins rifjast fljótlega upp hversu stór hluti félagslegi parturinn var af vinnunni. Vinnufélagarnir skipta okkur nefnilega máli. Oft myndast svo góður vinskapur milli fólks að vinskapurinn lifir áfram, jafnvel þegar fólk skiptir um vinnustað. Það að vinna, eiga félaga, borga skatta og gefa til samfélagsins, skiptir okkur miklu máli. Öll viljum við tilheyra. Leiðandi sveitarfélög Vinstri græn í Kópavogi vilja að sveitarfélögin verði leiðandi í atvinnuþátttöku fólks með skerta vinnugetu. Það er ennþá þannig að stór hluti öryrkja fær ekki tækifæri til að fara á vinnumarkaðinn. Hér á landi eru flest störf 100% stöður en margir einstaklingar geta ekki unnið fulla vinnu. Þessir einstaklingar vilja ekkert síður leggja sitt af mörkum. Sveitarfélögin geta boðið upp á hlutastörf og sveigjanleg störf, jafnt á við 100% störf. Það sem til þarf er breyting á þeirri hugsun Íslendinga að vinna sé eingöngu vinna ef um 100% vinnu er að ræða. Stór hluti öryrkja vill og getur unnið en þeim er ekki mætt þar sem þau eru. Þar missir atvinnulífið og samfélagið allt, af miklum mannauði og góðum vinnufélögum. Sveitarfélög ættu að geta boðið upp á margskonar hlutastörf sem henta þessum fjölbreytta hópi fólks, til að mynda í skólum, leikskólum, hjúkrunarheimilum, eða á öðrum starfsstöðvum. Gangi sveitarfélög á undan með góðu fordæmi verður vonandi stutt í að almenni vinnumarkaðurinn sjái hag sinn í að vera með fleiri og fjölbreyttari störf fyrir þennan fjölbreytta hóp einstaklinga. Kjarabætur stéttarfélaganna Það er líka vert er að hafa í huga þær kjarabætur sem fólk á vinnumarkaði vinnur sér inn hjá sínum stéttarfélögunum. Öryrkjar hafa engin stéttarfélög til að leita til, eins og þau okkar sem erum á vinnumarkaði. Þar af leiðandi geta öryrkjar ekki leigt sér sumarbústaði né sótt endurgreiðslur fyrir ýmsum ívilnunum eins og að sækja námskeið eða ráðstefnur til að auka við þekkingu sína eða stunda nám, og verða því af miklu. Það mætti líka skoða að stofna félag fyrir þau sem eru á örorku en geta ekki unnið. Þar gætu þau sótt um ljúfa viku í sumarbústað eða sóst eftir endurgreiðslu fyrir námi, endurmenntun eða ráðstefnum til að bæta við sína þekkingu. Frekari breytingar þarf til – höldum dampi Núverandi kerfi gerir öryrkjum erfitt fyrir að stunda vinnu. Bætur þeirra skerðast 65 aura á móti krónu. Þar af leiðandi getur það komið verr út fyrir einstaklinga á örorkubótum að reyna að vinna með. Fari einstaklingur yfir ákveðin mörk getur hann þurft að endurgreiða ansi háa fjárhæð til baka sem getur leitt til mikillar fátæktar sem getur orðið erfitt að komast upp úr. Við vitum að margt er í bígerð í félags- og vinnumarkaðsráðuneytinu í málefnum öryrkja og að nú þegar hefur mikið áunnist. Ráðherra er byrjaður að breyta og bæta flókið og margslungið örorkukerfið. Börn örorkulífeyrisþega geta nú búið heima og verið í námi til 26 ára aldurs án þess að skerða bætur foreldris/foreldra án kröfunnar um 100% nám. Ráðherra hefur brugðist við dómi Hæstaréttar um greiðslur til örorkulífeyrisþega byggða á búsetu hér á landi með reglugerðabreytingum. Vinnan við leiðréttingu til þeirra sem fengu lægri greiðslur byggðar á lengd búsetu á Íslandi er einnig hafin. Við viljum sjá frekari breytingar, er varða atvinnumöguleika öryrkja, koma í gagnið sem allra fyrst. Einföldum kerfið svo öryrkjar eigi auðveldara með að stunda vinnu, eignast vinnufélaga, nýja vini til frambúðar, og fái að tilheyra að vild. Við skorum á félagsmálayfirvöld, í samvinnu við ráðuneyti félags og vinnumarkaðs, að beita sér sérstaklega á þessum vettvangi. Lagabreytingar þurfa að líta dagsins ljós sem fyrst, en vilji sveitarfélaganna skiptir líka mjög miklu. Við eigum öll að fá tækifæri til að vinna eftir getu og sveitarfélögin eiga að sækjast eftir vinnuframlagi þeirra sem hafa skerta starfsgetu. Ásta Kristín Guðmundsdóttir, félagsráðgjafi, formaður VG í Kópavogi og skipar 2. sæti á lista VG í Kópavogi. Anna Sigríður Hafliðadóttir, markaðssérfræðingur og skipar 3. sæti á lista VG í Kópavogi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinstri græn Kópavogur Skoðun: Kosningar 2022 Sveitarstjórnarkosningar 2022 Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Félag áhugamanna um löggæslu Agnes Ósk Marzellíusardóttir Skoðun Helvítis Píratarnir Unnar Þór Sæmundsson Skoðun Innflytjendur eru blórabögglar Achola Otieno Skoðun Vók er vont – frambjóðandi XL kærður til lögreglu Kári Allansson Skoðun Að refsa eða treysta VG? Finnur Ricart Andrason Skoðun Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir Skoðun Höldum okkur á dagskrá Hópur fólks innan íþróttahreyfingarinnar Skoðun Kjósum með mannréttindum á laugardaginn Bjarndís Helga Tómasdóttir,Kári Garðarsson Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun Skoðun Skoðun Ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf Guðbjörg Elísa Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Að refsa eða treysta VG? Finnur Ricart Andrason skrifar Skoðun Innflytjendur eru blórabögglar Achola Otieno skrifar Skoðun Bað- og búningsklefar okkar kvenna Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Stórkostleg tímaskekkja Sigrún Perla Gísladóttir skrifar Skoðun Vinstri græn - þrátt fyrir þverpólitíska ríkisstjórn Aðalbjörg Ísafold Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Félag áhugamanna um löggæslu Agnes Ósk Marzellíusardóttir skrifar Skoðun Kosningalimran 2024 Arnar Ingi Ingason,Freyr Snorrason skrifar Skoðun Viðreisn ætlar að forgangsraða – nýta skattfé miklu betur Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Sigrar vinnast – spár bregðast Þorvaldur Örn Árnason skrifar Skoðun Af hverju Viðreisn? Eva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pólitískar ofsóknir í aðdraganda Alþingiskosninga Eldur S. Kristinsson skrifar Skoðun Talk about timing – degi fyrir kjördag Yngvi Sighvatsson skrifar Skoðun Hjarta og sál Heiðdís Geirsdóttir skrifar Skoðun ESB andstæðingar blekkja Íslendinga Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Sjálfstæðisflokkurinn: Fyrir budduna þína og framtíðina Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson skrifar Skoðun Að mynda ríkisstjórn - skipulagt val til vinstri Hlynur Már Ragnheiðarson skrifar Skoðun Viðreisn: öfgalaus nálgun fyrir öfgalaust samfélag Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Kleppur er víða Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir skrifar Skoðun Að geta lesið sér mennsku til gagns Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar Skoðun Börðust afar okkar til einskis í Þorskastríðinu? Hugleiðing um ESB Haukur Ingi S. Jónsson skrifar Skoðun Á ferð um Norðvesturkjördæmi Arna Lára Jónsdóttir,Hannes Sigurbjörn Jónsson,Jóhanna Ösp Einarsdóttir,Magnús Eðvaldsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um íslenska fjölmiðla Óli Valur Pétursson skrifar Skoðun Lögfestum félagsmiðstöðvar Guðmundur Ari Sigurjónsson,Friðmey Jónsdóttir skrifar Skoðun Flokkar sem vara við sjálfum sér Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hver bjó til ehf-gat? Sigríður Á. Andersen skrifar Skoðun Lausnir eða kyrrstaða í húsnæðismálum Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Aðventan – njóta eða þjóta? Hrund Þrándardóttir skrifar Skoðun Við kjósum blokkir Kjartan Valgarðsson skrifar Sjá meira
Þú manst líklega vel eftir þinni fyrstu vinnu og þeim fjölbreyttu tilfinningum sem henni fylgdi. Í bleiklituðum baksýnisspegli ungdómsins rifjast fljótlega upp hversu stór hluti félagslegi parturinn var af vinnunni. Vinnufélagarnir skipta okkur nefnilega máli. Oft myndast svo góður vinskapur milli fólks að vinskapurinn lifir áfram, jafnvel þegar fólk skiptir um vinnustað. Það að vinna, eiga félaga, borga skatta og gefa til samfélagsins, skiptir okkur miklu máli. Öll viljum við tilheyra. Leiðandi sveitarfélög Vinstri græn í Kópavogi vilja að sveitarfélögin verði leiðandi í atvinnuþátttöku fólks með skerta vinnugetu. Það er ennþá þannig að stór hluti öryrkja fær ekki tækifæri til að fara á vinnumarkaðinn. Hér á landi eru flest störf 100% stöður en margir einstaklingar geta ekki unnið fulla vinnu. Þessir einstaklingar vilja ekkert síður leggja sitt af mörkum. Sveitarfélögin geta boðið upp á hlutastörf og sveigjanleg störf, jafnt á við 100% störf. Það sem til þarf er breyting á þeirri hugsun Íslendinga að vinna sé eingöngu vinna ef um 100% vinnu er að ræða. Stór hluti öryrkja vill og getur unnið en þeim er ekki mætt þar sem þau eru. Þar missir atvinnulífið og samfélagið allt, af miklum mannauði og góðum vinnufélögum. Sveitarfélög ættu að geta boðið upp á margskonar hlutastörf sem henta þessum fjölbreytta hópi fólks, til að mynda í skólum, leikskólum, hjúkrunarheimilum, eða á öðrum starfsstöðvum. Gangi sveitarfélög á undan með góðu fordæmi verður vonandi stutt í að almenni vinnumarkaðurinn sjái hag sinn í að vera með fleiri og fjölbreyttari störf fyrir þennan fjölbreytta hóp einstaklinga. Kjarabætur stéttarfélaganna Það er líka vert er að hafa í huga þær kjarabætur sem fólk á vinnumarkaði vinnur sér inn hjá sínum stéttarfélögunum. Öryrkjar hafa engin stéttarfélög til að leita til, eins og þau okkar sem erum á vinnumarkaði. Þar af leiðandi geta öryrkjar ekki leigt sér sumarbústaði né sótt endurgreiðslur fyrir ýmsum ívilnunum eins og að sækja námskeið eða ráðstefnur til að auka við þekkingu sína eða stunda nám, og verða því af miklu. Það mætti líka skoða að stofna félag fyrir þau sem eru á örorku en geta ekki unnið. Þar gætu þau sótt um ljúfa viku í sumarbústað eða sóst eftir endurgreiðslu fyrir námi, endurmenntun eða ráðstefnum til að bæta við sína þekkingu. Frekari breytingar þarf til – höldum dampi Núverandi kerfi gerir öryrkjum erfitt fyrir að stunda vinnu. Bætur þeirra skerðast 65 aura á móti krónu. Þar af leiðandi getur það komið verr út fyrir einstaklinga á örorkubótum að reyna að vinna með. Fari einstaklingur yfir ákveðin mörk getur hann þurft að endurgreiða ansi háa fjárhæð til baka sem getur leitt til mikillar fátæktar sem getur orðið erfitt að komast upp úr. Við vitum að margt er í bígerð í félags- og vinnumarkaðsráðuneytinu í málefnum öryrkja og að nú þegar hefur mikið áunnist. Ráðherra er byrjaður að breyta og bæta flókið og margslungið örorkukerfið. Börn örorkulífeyrisþega geta nú búið heima og verið í námi til 26 ára aldurs án þess að skerða bætur foreldris/foreldra án kröfunnar um 100% nám. Ráðherra hefur brugðist við dómi Hæstaréttar um greiðslur til örorkulífeyrisþega byggða á búsetu hér á landi með reglugerðabreytingum. Vinnan við leiðréttingu til þeirra sem fengu lægri greiðslur byggðar á lengd búsetu á Íslandi er einnig hafin. Við viljum sjá frekari breytingar, er varða atvinnumöguleika öryrkja, koma í gagnið sem allra fyrst. Einföldum kerfið svo öryrkjar eigi auðveldara með að stunda vinnu, eignast vinnufélaga, nýja vini til frambúðar, og fái að tilheyra að vild. Við skorum á félagsmálayfirvöld, í samvinnu við ráðuneyti félags og vinnumarkaðs, að beita sér sérstaklega á þessum vettvangi. Lagabreytingar þurfa að líta dagsins ljós sem fyrst, en vilji sveitarfélaganna skiptir líka mjög miklu. Við eigum öll að fá tækifæri til að vinna eftir getu og sveitarfélögin eiga að sækjast eftir vinnuframlagi þeirra sem hafa skerta starfsgetu. Ásta Kristín Guðmundsdóttir, félagsráðgjafi, formaður VG í Kópavogi og skipar 2. sæti á lista VG í Kópavogi. Anna Sigríður Hafliðadóttir, markaðssérfræðingur og skipar 3. sæti á lista VG í Kópavogi.
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun
Skoðun Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson skrifar
Skoðun Börðust afar okkar til einskis í Þorskastríðinu? Hugleiðing um ESB Haukur Ingi S. Jónsson skrifar
Skoðun Á ferð um Norðvesturkjördæmi Arna Lára Jónsdóttir,Hannes Sigurbjörn Jónsson,Jóhanna Ösp Einarsdóttir,Magnús Eðvaldsson skrifar
Eldra fólk þarf Jóhann Pál sem félagsmálaráðherra – nema kannski þeir auðugustu Viðar Eggertsson Skoðun