Þúsund fermetrar sem eigendur þriggja einbýlishúsa hafa girt af

Svæðið sem eigendur einbýlishúsa við Einimel 22, 24 og 26 hafa lagt undir sig í leyfisleysi er samanlagt um eitt þúsund fermetrar. Ljóst er að um mjög verðmætt grænt svæði er að ræða í höfuðborginni. Um er að ræða eitt af fáum grænum svæðum fyrir vestan læk auk þess sem fermetraverðið á svæðinu hefur löngum verið við það hæsta í borginni.

Fjallað var um málið í Fréttablaðinu í morgun þar sem fram kom í máli verkefnisstjóra hjá borginni að nokkuð ljóst væri að við umrædd hús hefði fólk tekið sér land fyrir utan sín lóðarmörk.

„Það er klárlega í andstöðu við gildandi deiliskipulag og liggja engar heimildir fyrir um þessa landtöku. Erindi hafa verið tekin fyrir hjá skipulagsyfirvöldum þar sem umræddir lóðarhafar hafa óskað eftir stækkun sinna lóða eða að taka umrætt landsvæði í fóstur, en þeim hefur alltaf verið svarað neikvætt,“ segir í svari verkefnisstjórans.

Ekkert kemur þó fram um hver næstu skref verði, hvort fólk fái að halda lóðunum eða ekki.

Hundskaðist með hundinn sinn

Jón Gnarr, fyrrverandi borgarstjóri, grínisti og hundaeigandi, er einn þeirra sem lýsir furðu á fósturtöku þriggja eigenda einbýlishúsa við Einimel í Vesturbæ Reykjavíkur.

Ýmsar hugmyndir hafa verið uppi um nýtingu sundlaugatúnsins í gegnum tíðina. Meðal annars hefur frjálsíþróttadeild KR sýnt túninu áhuga og þá hefur verið rætt um stækkun í samvinnu við Vesturbæjarlaugina.

Hundaeigendur eru reglulegir gestir á túninu þar sem þeir fara með hunda sína og leyfa þeim stundum að spretta úr spori. Það er þó ekki leyfilegt samkvæmt reglum um hundahald.

„Það er alltaf athyglisvert þegar fólk slær svona eign sinni á almenningsrými og gerir það að sinni einkalóð. Þetta er alveg sérstök tegund af frekju,“ segir Jón í færslu á Facebook.

„Ég fór þarna um daginn með hundinn minn og ætlaði að freista þess að leyfa honum að hlaupa þarna um. Kemur þá húsfreyja út úr einu húsinu og heldur en ekki ábúðarfull á svip, horfir hvössum og rannsakandi augum á mig og með hendur á mjöðmum og sá ég mér þann kost vænstan að hundskast burt.“

Jón segist ekki hafa skilið áhyggjur hennar enda sé lóðin hennar afgirt með hárri girðingu.

„En ég skil það núna að hún telur sig líklega eiga tilkall til alls svæðisins eða vera einhvers konar verndari þess amk,“ segir Jón.

„Fátækt fólk yrði handtekið“

Bessí Jóhannsdóttir, fyrrverandi varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins, hefur búið í einu húsanna í áratug. Hún fullyrðir, þvert á svör verkefnastjórans, að fermetrarnir þúsund séu í fóstri hjá eigendum húsanna.

Það þekkist í borginni að húsnæðiseigendur taki landssvæði í fóstur. Í þeim tilfellum eru svæðin þó einatt opin og hagur almennings að vel sér hugsað um svæðið sem nýtist öllum. Ekki girt kirfilega af líkt og í tilfelli húsanna þriggja á Einimel.

Ýmsir tjá sig á vegg Jóns Gnarr um málið og grínast „fóstbróðir“ hans, grínistinn Þorsteinn Guðmundsson, með að Jón geti tekið hús konunnar í fóstur við tækifæri. Teitur Atlason segir mjög ósvífið af fólkinu að sölsa landið undir sig.

„Hugsið ykkur ef eitthvað fátækt fólk myndi gera svona. Fólk yrði handtekið og vinnuflokkar sendir með hvelli til að rífa niður girðingar. Þetta er ósanngjarnt.“

Eftir því sem fréttastofa kemst næst hafa fermetrarnir þúsund verið afgirtir um árabil. Nágrannar hafa sent fyrirspurnir á Reykjavíkurborg en engin svör fengið. Loks lögðu borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins, þeir Halldór Halldórsson og Kjartan Magnússon, fram fyrirspurn í borgarráði vegna málsins í maí síðastliðnum.

Þeir eru hins vegar hvorugur lengur fulltrúar í borginni og óvíst hvort aðrir borgarfulltrúar hyggist taka málið lengra.

Veistu meira um málið? Sendu okkur línu á [email protected]. Fullum trúnaði er heitið.