Þetta er alls ekki strákaíþrótt

Svana Katla Þorsteinsdóttir ráðleggur öllum stelpum að drífa sig í karate. Velgengni hennar er líka gott dæmi um það að íslenskar stelpur geti gert það gott í karate-íþróttinni. Svana hefur nú unnið til verðlauna tvær helgar í röð. Á laugardag vann hún gull og silfur á sænsku móti.

„Ég kom sjálfri mér bara á óvart. Ég gerði mér væntingar um að komast í verðlaunasæti. Þetta var því virkilega gaman,“ segir Svana sem segir mót sem þetta mikilvægt nú þegar hún hefur sett stefnuna á stórmótin. Hún er með tryggt sæti á NM og vonast eftir EM-sæti líka.

Krossleggur fingurna

„Það er ekki búið að velja á Evrópumeistaramótið en ég vona að ég fái að fara. Ég varð Íslandsmeistari um daginn og Íslandsmeistarinn fer oftast en ég get ekki lofað neinu. Ég krosslegg bara fingurna um að ég fái að fara,“ sagði Svana.

Hún notar mikið YouTube-myndbönd til að koma sér í rétta stuðið fyrir keppni. „Þetta er rosalega andlegt. Maður verður að hugsa um kata aftur og aftur. Hugsa um hvernig hún er fullkomin og hugsa um aðstæðurnar. Það er mikilvægt að loka á alla neikvæðni í kringum mann,“ segir Svana. Hvernig stóð þó á því að hún fór í karate á sínum tíma?

„Ég bjó í Bandaríkjunum fyrstu tíu árin mín og var í kung-fú þar. Ég flutti svo til Íslands og það var ekkert kung-fú hérna á Íslandi. Ég vildi ekki fara í karate fyrst af því ég var svo mikið á móti því. Svo ákváðum við systurnar að fara í karate. Það var árið 2004 og ég hef ekki hætt síðan. Þetta er rosalega gaman og hefur styrkt mig bæði líkamlega og andlega,“ segir Svana en hún viðurkennir að það komi mörgum á óvart þegar hún segir þeim frá sinni íþrótt.

Út kemur einhver brjálæðingur

„Það kemur fólki oft á óvart að ég sé í karate af því að ég er í minni kantinum. Fólk heldur kannski að ég sé í dansi eða einhverju svona krúttlegu. Fólki finnst líka gaman að sjá mig svona pínulitla en svo kemur einhver brjálæðingur út úr mér. Það er gaman að sýna það,“ segir Svana og hún þarf að loka á allt í keppni.

„Þegar ég er að keppa í kata þá er ég í mínum eigin heimi. Ég heyri engin hljóð og sé ekkert fólk fyrir framan mig,“ segir Svana. Hún hefur unnið tvö gull í hópkata þessar tvær helgar með félögum sínum úr Breiðabliki, þeim Kristínu Magnúsdóttur og Örnu Katrínu Kristinsdóttur.

„Hjá okkur í Breiðabliki þá er meirihlutinn stelpur og það er æðislegt að sjá fleiri stelpur koma inn í karate. Þetta er svo gaman og þetta er alls ekki strákaíþrótt,“ segir Svana.

Svana var valin karatekona ársins í fyrra og góð byrjun í ár er því í takt við frammistöðu hennar árið 2015. „Ég ætla að reyna að halda áfram og kannski kemst ég á næstu Ólympíuleika. Ég sé mig í þessu eins lengi og ég get,“ segir Svana sem er jafnframt í hjúkrunarfræði í Háskólanum.

„Ég er að gera eitthvað á hverjum einasta klukkutíma og þetta snýst um að vera rosalega skipulagður og finna hvenær maður getur æft og hvenær maður getur lært. Svo verður maður nú að eiga líf líka,“ segir Svana hlæjandi. Hún hefur safnað að sér verðlaunum og þau taka nú sitt pláss.

„Það eru nokkrir stórir bikarar hér í stofunni. Íslandsmeistarabikarinn er frekar stór og næstum því eins stór og ég,“ segir Svana létt en það er ekki slæmt að geta stillt upp glæsilegum bikurum þegar gestir koma í heimsókn. „Mamma er rosalega góð í því að monta sig,“ segir Svana að lokum. [email protected]